Sana kalbimi getirdim...

Küllenen

karlı ve tipili
bir gece yarısı

bir eski dost
çaldı kapımı

bıyıkları mavi
buz sarkıtları

eskimiş kaputu
yırtıklı postalı.

-tak tak, kimdir o
kim, ya gelmişse
gecelerin kara
yüzlü konukları.

-yabancı değilim
benim
sana kalbimi
getirdim

konacak yer arayan
ürkek bir kuş gibiyim

bu aldığım kapı da
paslı bir kilitse

unutup koştuğumuz
delikanlı aşkları

kırmızı bir balık
yaşamı akvaryumda

-içeri gir
üşümüşsün
sen bizim
türkümüzsün.

Dağılınca atkısından
Odaya kar parıltıları

-karşılaştı
-bakışlarımız
-bakışların
-parıltıları

gülümsedik gelincik
karanfil nakışlarda

gülümsedik birlikte
yürüyüp sobaya doğru

közü küllenen ateşe
yeniden odun attık.

Behçet Aysan 1982




Abant, Bolu
Türkiye Ocak '09
Son oldu... Şimdi rüzgar geçiyor... Güneşti camdan vuran... Yine başladı... 
Mevsimsiz umut getirdim... En soğukların... Mevsiminiz bahar olsun... Ne kadar beyaz...